Mahallemizin insanları birer birer aramızdan ayrılıyor. En son Halime Abla'yı da bu gün ebedi istirahatgâhına tevdi edeceğiz.
Mahallemizin insanları birer birer aramızdan ayrılıyor. En son Halime Abla'yı da bu gün ebedi istirahatgâhına tevdi edeceğiz.
Mahallemizin sağ kalan kadınlardaki son kişisiydi. Eşi ve çocuklarının tamamı vefat etmişti. O da bu gün aramızdan ayrıldı... Allah rahmet eylesin. Durağı cennet olsun. Dua ile...
Mahallemizde eskilerden , erkeklerden bir tek babam sağ kaldı. O da doksan yaşının baharında... Ahmet Amca, Hüseyin Amcalar, İbrahim Amcalar, Şahsuvar Amca, Kasım Amca, Tekkanat Amca( Lâkabıyla bilinir), Koreli Amca, Sinan Amca, Mehmet Amca, Selahattin Amca, Yusuf Amca,Remzi Amca, Şaban Amca, Cahit Amca, Kenan Amca ve diğerleri hepsi aramızdan ayrıldı.
Annemi geçen yıl kaybetmiştik, bir tek Halime Abla kalmıştı...
Daha önce, Fatma Ablalar, Emine Abla, Fethiye Abla, Hatice Nine, Perizat Abla, Şerife Abla, Muazzez Abla, Melek Abla, Sevim Abla, Şahaser Abla, Mualla Abla, Türkân Abla, Şükran Abla ve diğerleri vefat etmişti... Neredeyse bir asrı bilen ve bildiklerini aktaran bir nesil. Hepsi de farklı kültürlerin insanlarıydı. Birbirlerine bildiklerini öğreterek farklı bir mahalle kültürü oluşturmuşlardı... Bu ailelerin çocukları da birbirlerini kardeş gibi sevdiler. Hâlâ karşılaştıklarında kucaklaşırlar, sevgilerini ve özlemlerini dile getirirler... Çünkü, onlar da hep birlikte büyüdüler. Toplumda yer edindiler.
Geçmiş zamanlarda, Ramazan Ayı, bir başka değerlendirilirdi. Hep birlikte iftar yapılırdı. Hep birlikte Sahur yapılırdı... Hep birlikte Bayram Namazlarına gidilirdi. Hep birlikte Terafih namazı kılınırdı... Çocuklar sayaya çıkardı... Düğün de ölüm de dayanışma içinde olunurdu...
Güzel günlerdi...
Rahmetli Annem hastalanmıştı. Biz de çocuğuz... Halime Abla, bizi, kardeşlerimiz de dahil leğen de yıkamıştı... Anne yarısı gibiydi... Onu çok severdik. En küçük kardeşim de onun son günlerinde hep yanında oldu...
Halime Ablanın gelinleri ve torunları da ona çok iyi baktılar. Onlara da çok teşekkür ederim. Mahallemizin en son hafızasını da bu gün ebedi istirahatgâhına gönderiyoruz...
Üzüntülüyüm...
Halime Abla'ya (92 yaşındaydı) Allah'tan rahmet dilerim. Bizde hakkı çok fazlaydı. Hakkını helal etsin. Bizim hakkımız geçtiyse biz de hakkımızı helal ediyoruz...
Durağı cennet olsun...
Dua ile..
Fotoğraf, 1964-1965 yılları gibi...
Mevcut Belediye Binası'nın olduğu yerler, Cumhuriyet İlkokuluna kadar tarla, bostan...
Maziden bir anı...
Halime Abla, oturanlardan sağ tarafta Annemin önünde...
